Հիմնական նյութ

Դասընթաց․ (11-րդ դասարան. կենսաբանություն) > Բաժին 1

Դաս 1: Վիրուսներ

Զիկա վիրուսի կենսաբանությունը

Իմացիր ավելին Զիկա վիրուսի հիմնական կենսաբանական հատկանիշների, ծագման, կենսական ցիկլի և ախտանշանների մասին։

Ներածություն

Երևի թե լուրերից լսել ես Զիկա վիրուսի մասին։ Ամերիկա մայրցամաքներում այս վիրուսի տարածման պատճառով շատ մարդիկ ցանկանում են վիրուսների մասին ավելին հասկանալ։

Այս հոդվածում մենք կուսումանսիրենք զիկա վիրուսը՝ կենսաբանական տեսանկյունից։ Սկզբում կուսումնասիրենք զիկա վիրուսի կառուցվածքը, կենսացիկլը և փոխանցման մեխանիզմները՝ տեսնելով թե ինչպես է այն վարակում բջիջներին։ Այնուհետև կքննարկենք մարդկանց օրգանիզմում զիկա վիրուսի ազդեցությունները, ինչպես նաև վիրուսի կառավարման և ղեկավարման հնարավորությունները։

Ի՞նչ է զիկա վիրուսը

Զիկան պատկանում է ֆլավիվիրուսների խմբին։ Այս խմբում են նաև արևադարձային, արևմտյան նեղոսի և դեղին տենդերը հարուցող վիրուսները

^{1}

։ Ֆլավիվիրուսները սպիտակուցներից, ՌՆԹ-ից (ԴՆԹ-ի նման մոլեկուլ) և լիպիդային թաղանթից կազմված փոքր կառուցվածքներ են։ Յուրաքանչյուր վիրուսային մասնիկ պարունակում է գենոմ՝ կազմված միաշղթա ՌՆԹ-ից, որը տեղակայված է կապսիդ կոչվող սպիտակուցային պարկուճի ներսում։ Կապսիդն էլ իր հերթին շրջապատված է մեմբրանի արտաքին հատվածով՝ պատիճով

^{2}

։ Ստորև աջ հատվածի մանրադիտակային պատկերում կարող ես տեսնել զիկա վիրուսի մասնիկները, որոնք երևում են որպես փոքր, սև գնդիկներ։ Մասնիկներից մեկը մատնանշված է սլաքով։

_Նկարի աղբյուր՝ ձախը ձևափոխված է "Zika virus: Virion," ըստ ViralZone, Swiss Institute of Bioinformatics (CC BY-NC 4.0); աջը՝ "Zika virus," ըստ C. Goldsmith, CDC Public Health Image Library (public domain)._

Վիրուսներին բնորոշ հատկանիշներից մեկն այն է, որ դրանք չեն կարող ինքնուրույն վերարտադրվել։ Փոխարենը դրանք պետք է վարակեն տեր բջիջներին և <<վերածրագրավորեն>> դրանց՝ դարձնելով վիրուս արտադրող <<գործարաններ>>։ Զիկա վիրուսը բացառություն չէ։ Այն ինքնուրույն չի կարող վերարտադրվել, բայց կարող է վարակել և ռեպլիկացիայի ենթարկվել որոշ տեսակների (ներառյալ՝ մարդկանց, կապիկների և մոծակների) բջիջներում

^{3}

։ Չնայած մենք հստակ չգիտենք, թե մարդկանց օրգանիզմում որ բջիջներին է թիրախավորում Զիկա վիրուսը, առանձին կուլտուրաների (փորձանոթի վրա աճեցված բջիջներ) վրա կատարված ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ այն վարակում է մարդու մաշկում առկա բազմազան իմունային բջիջներ։

Որտեղի՞ց է առաջացել զիկա վիրուսը

Զիկան նոր վիրուս չէ։ Առաջին անգամ այն առանձնացվել է Ուրգանդայի Զիկա անտառի կապիկներից 1947 թվականին, իսկ մարդկանց վարակման առաջին դեպքը գրանցվել է 1954 թվականին

^{5}

։ Տարիների ընթացքում Աֆրիկայում գրանցվեցին մարդկանց վարակման ևս մի քանի դեպքեր, իսկ 1960-ականներին կենտրոնական Ասիայում ևս գրանցվեցին զիկայով մարդկանց վարակման առաջին դեպքերը։ Այս ժամանակահատվածում վարակված մարդկանց շրջանում որևէ բարդություններ կամ հիվանդության տարածում չի նկատվել, իսկ վարակի գոտիներում բնակվող մարդկանց արյան հակամարմինների վերլուծությունը ցույց է տվել, որ վիրուսը դրանց վրա մեծ ազդեցություն է թողել։ Այս իսկ պատճառով զիկան դասակարգվում է որպես բարորակ, անկանոն ընթացքով հանդիպող վիրուս։

2007 թվականին Միկրոնեզիայի Յեփ կղզում գրանցվեց զիկայի առաջին փաստաթղթավորված բռնկումը։ Այս բռնկման ժամանակ գրանցվել է, որ կղզու բնակչության 3 տարեկանից բարձր անձանց 70%-ը վարակվել է այս վիրուսով

^{5}

։ Չնայած, որ լուրջ բարդություններ կամ հոսպիտալացման դեպքեր չեն գրանցվել, այս մասշտաբի բռնկումը աննախադեպ էր, քանի որ մինչ այդ աշխարհում գրանցվել էր զիկայով վարակման 15-ից էլ քիչ դեպք։ Զիկայի հետ նախկինում առնչվելու փորձի բացակայությունը Յեփ կղզու բնակիչներին ավելի դյուրազգաց է դարձրել վիրուսի նկատմամբ՝ ի համեմատ վիրուսի տեղակայման նորմալ շրջանների, ինչն էլ հանգեցրել է բռնկման առաջացման։

2013 և 2014 թվականներին Ֆրանսիայի Պոլինեզիա և դրան հարակից կղզիներում տեղի ունեցան զիկա վիրուսի ևս 2 բռնկումներ։ Այս բռնկման ժամանակ առողջապահական կազմակերպությունների ներկայացուցիչները նկատեցին նյարդային խանգարումների՝ ներառյալ նաև Գուիլայն-Բարեի համախտանիշի (հանգեցնում է ժամանակավոր կաթվածահարության առաջացման), ինչպես նաև նորածինների նյարդային համակարգի և գլխուղեղի անկանոնությունների առաջացման

^{5, 7}

Ամերիկա մայրցամաքում առաջին տեղային դեպքերը գրանցվել են Բրազիլիայում 2015 թվականի մայիսին։ Այդ դեպքից սկսած զիկա վիրուսով վարակման դեպքեր են գրանցվել Հարավային և Կենտրոնական Ամերիկայի շատ երկրներում։ Ամերիկա մայրցամաքներում հայտնաբերված վիրուսի այժմյա տեսակները շատ սերտ հարաբերվում են ֆրանսիական Պոլինեզիա կղզու բռնկման հետ։ Սրանից կարող ենք եզրակացնել, որ վիրուսը Բրազիլիա է հասել Ֆրանսիայի Պոլինեզիա կղզուց

^{8, 9}

Ինչպե՞ս է զիկան փոխանցվում

Զիկա վիրուսի առաջնային փոխանցողները Aedes ցեղի մոծակներն են։ Այս տեսանկյունից զիկան նման է մյուս ֆլավիվիրուսներին, ինչպես օրինակ՝ արևադարձային, դեղին և արևմտյան նեղոսի տենդերին։ Երբ մոծակի սնվում է զիկա վիրուսով վարակված մարդու արյունով, ապա դրանում առկա վիրուսը կարող է վարակել նաև մոծակի բջիջները։ Մոծակի օրգանիզմում վարակի զարգացումից հետո (սովորաբար մեկ կամ կեսա շաբաթ հետո), դրա թում կպարունակվեն վիրուսային մասնիկներ

^{10}

։ Եվ երբ այդ նույն մոծակը խայթի մեկ այլ մարդու՝ նրա արյունով սնվելու նպատակով, այն կարող է փոխանցել զիկայի վիրուսային մասնիկները այդ մարդուն, ում մոտ էլ կզարգանա զիկա վարակը։

Չնայած որ զիկա վիրուսի փոխանցման այս ուղին ամենահաճախն է հանդիպում, փոխանցման այլ տարբերակներ ևս հավանական են։ Օրինակ՝ հղի կինը, որը վարակված է զիկա վիրուսով կարող է փոխանցել այն իր նոր զարգացող պտղին, կամ էլ ծննդաբերության ժամանակ՝ իր երեխային։ Գրանցվել են նաև զիկա վիրուսի սեռական ճանապարհով և զիկա վիրուսով վարակված դոնորների արյան միջոցով փոխանցման դեպքեր

^{11, 12}

Ինչպե՞ս է զիկա վիրուսը վարակում բջիջները

Մարդու մարմնում հայտնվելուց հետո զիկա վիրուսի մասնիկները վերարտադրվելու և նոր վիրուսներ առաջացնելու համար պետք է պարտադիր ներթափանցեն մարդու բջիջներ։ Դրանք կարողանում են ներթափանցել բջջի ներս, քանի որ զիկա վիրուսի մասնիկը իր արտաքին թաղանթի՝ պատիճի վրա կրում է հատուկ սպիտակուցներ, որոնք կարող են փոխազդել մարդու բջիջների ընկալչային սպիտակուցների հետ։ Երբ վիրուսային սպիտակուցները կապվում են բջջի ընկալիչների հետ, դրանք խաբելով բջջինստիպում են դրան կլանել վիրուսային մասնիկը

^{13}

Բջջի ներսում վիրուսի ՌՆԹ գենոմը ներզատվում է ցիտոպլազմայի՝ բջջի հեղուկով լցված հիմնական բաղադրիչի մեջ։ Այստեղ որոշ ֆերմենտներ <<կարդում>> (թարգմանում են) ՌՆԹ մոլեկուլը ՝ կազմելով երկար սպիտակուց, որը կտրվում է մի քանի ավելի փոքր սպիտակուցների վերածվելով (տես ձախ հատվածի նկարը)։ Այս սպիտակուցներից որոշները նոր վիրուսային մասնիկների կառուցվածքային բաղադրիչներն են՝ ինչպես օրինակ՝ կապսիդի կամ պատիճի սպիտակուցները, որոնք անհրաժեշտ են նոր վիրուսային մասնիկ առաջացնելու համար։ Այլ վիրուսային սպիտակուցներ պատճենում և մշակում են ՌՆԹ գենոմը

^{13, 14}

Վիրուսային սպիտակուցներն ու ՌՆԹ գենոմը հավաքվում են էնդոպլազմատիկ ցանցում (ԷՑ)՝ թաղանթային բաժնանմունք, որը բջջից նյութերի արտահանման համակարգի մեջ է մտնում։ Վիրուսային նոր մասնիկները պոկվում են ԷՑ-ից իրենց հետ վերցնելով նաև ԷՑ-ի թաղանթի փոքրիկ կտոր։ <<Գողացված>> թաղանթից կազմվում է վիրուսի պատիճը։ Այնուհետև այս մասնիկները փոխադրվում է Գոլջիի ապարատ, որտեղ դրանք ենթարկվում են հավելյալ մշակման՝ նախքան բջջի թաղանթով դուրս գալը

^{13, 14}

։ Ներզատված վիրուսային մասնիկները կարող են վարակել այլ բջիջների՝ շարունակելով վարակման ցիկլը։

Ինչպիսի՞ն են զիկա վիրուսի ախտանշաններն ու ազդեցությունները

Հիմնականում զիկա վիրուսի ախտանշանները շատ թեթև են։ Ըստ CDC-ի զիկայով վարակված 5 մարդականցից միայն մեկի մոտ արտահայտված ախտահարվածություն կնկատվի։ Իսկ տիպիկ ախտանշանները ներառում են՝ ցան, ջերմության բարձրացում, կոնյուկտիվիտ (աչքի եղջերաթաղանթի բորբոքում) և հոդերի շրջանում ցավեր

^{16}

։ Հետագայում այս ախտանշանները հիմնականում անհետանում են և մարդկանց հիմնական մասը զիկայի արդյունքում երկարատև ազդցություններ չի ունենում։

Հղի կանայք և նրանց դեռևս չծնված երեխաները, սակայն, զիկա վիրուսով վարակման բարձր ռիսկային գոտում են

^{17}

։ Մասնավորապես, հղիության ժամանակ երեխայի մոտ միկրոցեֆալիայի (փոքր գլուխ) առաջացման և զիկա վիրուսով վարակման միջև կապ կա։ Միկրոցեֆալիան կարող է նաև առաջացնել նյարդաբանական խնդիրներ կամ զարգացման ուշացումներ, բայց այս ախտանշանները տարբեր մարդկանց մոտ տարբեր կերպ են արտահայտվում

^{18}

։ Առողջապահության ներկայացուցիչները հորդորում են հղի կանանց (կամ ովքեր պատրաստվում են հղիանալ) խուսափել զիկա վիրուսով վարակվելուց։

Շատ քիչ դեպքերում զիկա վիրուսը կարող է նաև կապված լինել նյարդաբանական խնդիրների զարգացման հետ, ինչպես օրինակ՝ Գուլայն-Բարեի համախտանիշի։ Այս համախտանիշը օրգանիզմի աուտոիմուն խանգարում է, որը հանգեցնում է մարմնի կաթվածահարության առաջացման, որը , սակայն, սովորաբար ժամանակավոր բնույթ է կրում (հիմնականում տևում է շաբաթներ կամ ամիսներ)։ Այս համախտանիշով դեպքերի քանակը աճել է զիկայի բռնկման օջախներում, բայց հետազոտողները դեռևս փորձում են պարզել, արդյո՞ք՝ այս երկուսը կապված են։

Զիկայի դեմ ի՞նչ կարող ենք անել

Կարճաժամկետ հեռանկարներում, առողջապահության ներկայացուցիչները խորհուրդ են տալիս մարդկանց պաշտպանվել զիկա վիրուսից բռնկման օջախներում մոծակներով առատ տեղամսերից խուսափելով։ Բարձր ռիսկային գոտում գտնվող մարդկանց համար, ինչպես օրինակ՝ հղի կանանց, սա կարող է զգուշացում լինել, որպեսզի հետաձգեն իրենց ճամփորդությունները դեպւ զիկայի բռնկան օջախներ

^{21}

։ Մյուսների համար, որոնք բնակվում են այն տարածքներում, որտեղ վիրուսի ակտիվ տարածում կա, լավագույն պաշտպանական միջոցները կարող են լինել տանը մնալը, մոծակասման նյութերի օգտագործումն ու մոծակների դեմ ցանցերի կիրառումը, ինչպես նաև չհոսող ջրի աղբյուրների հեռացումը (որոնք հիանալի տեղամասեր են մոծակների բազմացման համար)

^{22}

Իսկ ավելի երկարաժամկետ հեռանկարներում, զիկայի դեպ պատվաստանյութի արտադրումը կարող է ավելի արդյունավեը դարձնել վիրուսից պաշտպանությունը։ Խրախուսելի է, որ զիկա վիրուսի հետ հարաբերվող մեկ այլ ֆլվիվիրւսի՝ արևադարձային տենդի նկատմամբ Բրազիլիան վերջերս հաստատեց պատվաստանյութի օգտագործումը։ Պատվաստանյութը կազմված է մեկ այլ ֆլավիվիրուսի՝ դեղին տենդի հարուցչի ոչ ակտիվ տարբերակից, և հնարավոր է, որ նման ռազմավարությունը կարող է կիրառվել զիկա վիրուսի դեմ պատվաստնայութ արտադրելու նպատակով

^{23}

։ Վերջերս հրապարակվել են մկների վրա զիկա վիրուսի պատվաստանյութի թեկնածու կազմակերպություններից մեկի փորձերի նախնական արդյունքները

^{24}

։ Բայց ավելի շատ փորձեր են անհրաժեշտ, որպեսզի հաստատվեն այս կամ մի շարք այլ պատվաստանյութերի ապահովությունն ու արդյունավետությունը մարդկանց օրգանիզմում։

Այս հոդվածի արտոնագրի համարն է՝ CC BY-NC-SA 4.0։

Օգտագործված գրականություն

Hayes, E. B. (2009). Zika virus outside Africa. Emerging Infectious Diseases, 15(9). http://dx.doi.org/10.3201/eid1509.090442.
Flavivirus. (n.d.). In ViralZone. Retrieved from http://viralzone.expasy.org/all_by_protein/24.html.
Centers for Disease Control and Prevention. (n.d.). Zika: Natural host range. In Arbovirus catalog. Retrieved from https://wwwn.cdc.gov/arbocat/VirusDetails.aspx?ID=536&SID=7.
Hamel, R., Dejarnac, O., Wichit, S., Ekchariyawat, P., Neyret, A., Luplertlop, N., Perera-Lecoin, M., Surasombatpattana, P., Talignani, L., Thomas, F., Cao-Lormeau, V.-M., Choumet, V., Briant, L., Desprès, P., Amara, A., Yssel, H., and Missé, D. (2015). Biology of Zika virus infection in human skin cells. J. Virol., 89(17), 8880-8896. http://dx.doi.org/10.1128/JVI.00354-15.
Kindhauser, M. K., Allen, T., Frank, V., Santhana, R., and Dye, C. (2016, February 09). Zika: The origin and spread of a mosquito-borne virus. In Bulletin of the World Health Organization. http://dx.doi.org/10.2471/BLT.16.171082.
Fagbami, A. H. (1979). Zika virus infections in Nigeria: Virological and seroepidemiological investigations in Oyo State. Journal of Hygiene, 83(2), 213-219. http://dx.doi.org/10.1017/S0022172400025997.
European Center for Disease Prevention and Control. (2015, November 24). Rapid risk assessment: Microcephaly in Brazil potentially linked to the Zika virus epidemic. In Publications. Retrieved from http://ecdc.europa.eu/en/publications/Publications/zika-microcephaly-Brazil-rapid-risk-assessment-Nov-2015.pdf.
Enfissi, A., Codrington, J., Roosblad, J., Kazanji, M., and Rousset, D. (2016). Zika virus genome from the Americas. The Lancet, 387(10015), 227-228. http://dx.doi.org/10.1016/S0140-6736(16)00003-9.
Musso, D. (2015). Zika virus transmission from French Polynesia to Brazil. Emerg. Infect. Dis., 12(10), 1887. http://dx.doi.org/10.3201/eid2110.151125.
Hayes, E. B. (2009). Zika virus outside Africa. Emerg. Infect. Dis., 15(9). https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2819875/
Centers for Disease Control and Prevention. (2016, February 24). Transmission & risks. In Zika virus. Retrieved from http://www.cdc.gov/zika/transmission/.
Reuters. (2016, February 4). Brazil reports Zika infection from blood transfusions. In Life. Retrieved from http://www.reuters.com/article/us-health-zika-brazil-blood-idUSKCN0VD22N.
Zika virus (strain Mr 766). (n.d.) In ViralZone. Retrieved from http://viralzone.expasy.org/all_by_protein/6756.html.
Bollati, M., Alvarez, K., Assenberg, R., Baronti, C., Canard, B., Cook, S., Coutard, B., Decroly, E., de Laballerie, X., Gould, E. A., Grard, G., Grimes, J. M., Hilgenfeld, R., Jansson, A. M., Malet, H., Mancini, E. J., Mastrangelo, E., Mattevi, A., Milani, M., Moureau, G., Neyts, J., Owens, R. J., Ren, J., Selisko, B., Speroni, S., Steuber, H., Stuart, D. I., Unge, T., and Bolognesi, M. (2010). Structure and functionality in flavivirus NS-proteins: Perspectives for drug design. Antiviral Res., 87(2), 125-148. http://dx.doi.org/10.1016/j.antiviral.2009.11.009.
Centers for Disease Control and Prevention. (2016, February 23). Symptoms, diagnosis, & treatment. In Zika virus. Retrieved from http://www.cdc.gov/zika/symptoms/index.html.
Pierson, T. C. (2012, November 2). The flavivirus lifecycle. In Labs at NIAID. Retrieved from https://www.niaid.nih.gov/research/ted-c-pierson-phd
Centers for Disease Control and Prevention. (2016, April 13). CDC concludes Zika causes microcephaly and other birth defects. In CDC newsroom. Retrieved from http://www.cdc.gov/media/releases/2016/s0413-zika-microcephaly.html.
Centers for Disease Control and Prevention. (2016, February 12). Facts about microcephaly. In Birth defects. Retrieved from http://www.cdc.gov/ncbddd/birthdefects/microcephaly.html.
Centers for Disease Control and Prevention. (2016, February 22). Questions and answers: Zika virus infection (Zika) and pregnancy. In Zika virus. Retrieved from http://www.cdc.gov/zika/pregnancy/question-answers.html.
Preidt, R. (2016, January 27). CDC broadens Zika virus travel alert for pregnant women. In MedlinePlus. Retrieved from https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/news/fullstory_156896.html.
Centers for DIsease Control and Prevention. (2016, February 8). Guillain-Barré syndrome Q & A. In Zika virus. Retrieved from http://www.cdc.gov/zika/qa/gbs-qa.html.
World Health Organization. (2016). Zika virus. In Media centre. Retrieved from http://www.who.int/mediacentre/factsheets/zika/en/.
Kruger, R. P. (2016). Zika virus on the move. Cell, 164(4), 585, 587. http://dx.doi.org/10.1016/j.cell.2016.01.040.
Geggel, L. (2016, February 18). Zika virus vaccine shows promising start in mice. In Livescience. Retrieved from http://www.livescience.com/53764-zika-vaccine-works-in-mice.html.

Հավելյալ հղումներ

2013-2014 Zika virus outbreaks in Oceania. (2016, February 25). Retrieved February 25, 2016 from Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/2013%E2%80%932014_Zika_virus_outbreaks_in_Oceania.

Bleijs, D. A. (2016). Transmission. In Zika virus net. Retrieved from http://www.zikavirusnet.com/transmission.html.

Coombs, C. (2015, February 10). The Zika virus's family tree. In The Atlantic. Retrieved from http://www.theatlantic.com/health/archive/2016/02/zika-yellow-fever-flaviviruses/462171/.

Flavivirus. (2016, February 19). Retrieved from https://en.wikipedia.org/wiki/Flavivirus.

Heiz, F. X. and Stiasny, K. (2012). Flaviviruses and flavivirus vaccines. Vaccine, 30, 4301-4306. http://dx.doi.org/10.1016/j.vaccine.2011.09.114.

Lindenbach, B. (2012). Lifecycle of the Flaviviridae. In Lindenbach lab. Retrieved from http://www.lindenbachlab.org.

Lodish, H., Berk, A., Zipursky, S. L., Matsudaira, P., Baltimore, D., and Darnell, J. (2000). VIruses: Structure, function, and uses. In _Molecular cell biology (4th ed., section 6.3). New York, NY: W. H. Freeman. Retrieved from http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK21523/.

Lyons, S. (2016, January 29). Zika virus: What do we know about it, and how can it be contained? In Hub. Retrieved from http://hub.jhu.edu/2016/01/29/zika-virus-public-health-expert.

McNeil, D. G., Saint Louis, C., and St. Fleur, N. (2016, February 24). Short answers to hard questions about Zika virus. In The New York Times: Health. Retrieved from http://www.nytimes.com/interactive/2016/health/what-is-zika-virus.html?_r=1.

Samarasekera, U. and Triunfol, M. (2016). Concern over Zika virus grips the world. The Lancet, 387(10018), 521-524. http://dx.doi.org/10.1016/S0140-6736(16)00257-9.

Vogel, G., Cohen, J., and Enserink, M. (2016, January 29). Zika virus: Your questions answered. In Science: Latest news. Retrieved from http://www.sciencemag.org/news/2016/01/zika-virus-your-questions-answered.

World Health Organization. (2016). The history of Zika virus. In Emergencies. Retrieved from http://www.who.int/emergencies/zika-virus/timeline/en/.

Zika virus. (2016, February 15). Retrieved February 25, 2016 from MicrobeWiki: https://microbewiki.kenyon.edu/index.php/Zika_virus.

Նշում․ Այս հոդվածը չի տրամադրում որևէ բժշկական խորհուրդ։ Այն ունի բացառապես տեղեկատվական նպատակներ։ Որևէ ախտաբանական վիճակի վերաբերյալ բժշկական խորհրդի անհրաժեշտության պարագայում մշտապես խորհրդակցեք որալավորված բժշկի կամ առողջապահության ներկայացուցչի հետ։ Երբևէ մի անտեսեք բժշկական մասնագիտական խորհուրդը որըէ տեղեկատվության պատճառով, որը ստացել եք Քան ակադեմիայի նյութերից։

Վերջին թարմացումը՝ 2016 թվական, մայսիս 10

Ուզո՞ւմ ես միանալ խոսակցությանը։

Մուտք գործել

Դասակարգել ըստ

Առայժմ հրապարակումներ չկան։

Անգլերեն հասկանո՞ւմ ես: Սեղմիր այստեղ և ավելի շատ քննարկումներ կգտնես «Քան» ակադեմիայի անգլերեն կայքում: